اپیدمیولوژی حوادث ناشی از کار در کارگران معادن ذغال سنگ استان کرمان در طول سالهای ۱۳۷۰ الی ۱۳۸۵

زمینه و هدف: سالیانه در جهان میلیون ها کارگر قربانی حوادث ناشی از کار می شوند که منجر به فوت یا از کارافتادگی تعداد زیادی از آنان می گردد. کارگران معادن ذغال سنگ به اقتضای شغلی بیشتر در معرض خطر حوادث ناشی از کار قرار دارند. با توجه به اهمیت سلامت نیروهای کارآمد جامعه و پیشگیری از حوادث زیان آور، این پژوهش با هدف تجزیه تحلیل حوادث ناشی از کار در کارگران معادن ذغال سنگ استان کرمان در طول سال های 1370 الی 1385 صورت گرفت. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی اطلاعات حوادث ثبت شده و تائید شده موجود در دفاتر معادن ذغال سنگ استان کرمان در طی سال های 85-70 جمع آوری و شاخص های ایمنی (فراوانی حادثه، شدت حادثه و فراوانی شدت حادثه ) استخراج و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد در طی سال های 85-70 در مجموع 3642 مورد حادثه و به طور متوسط در هر سال 228 حادثه رخ داده است. از بین حوادث اتفاق افتاده 51 مورد آن منجر به مرگ شده است که بیشترین آن مربوط به سال72 (13 مورد) و کمترین آن مربوط به سال های 71 ، 73 ، 75 و 76 (هر سال 1 مورد) می باشد. میانگین ( انحراف معیار± ) ضریب فراوانی، شدت و فراوانی شدت-حادثه به ترتیب 3/31 (9/25±)، 8/4739 (1/11275±) و 3/9(4/12 ±) بود. بر اساس نتایج کنترل چارت، ضریب فراوانی حادثه بجز سال 81 که کمی بیش از انتظار و سال 72 که کمی کمتر از انتظار بوده در بقیه سالها در حد انتظار بوده است. دو شاخص شدت و فراوانی شدت حادثه در طول دوره 16 ساله در حد انتظار بوده است. نتیجه گیری: در مجموع شاخص های ایمنی در طول مدت 16 سال در حد انتظار بوده و وضعیت ثابتی داشته است. به عبارت دیگر تغییری در جهت بهبود و ارتقای آنها مشاهده نمی گردد. از این رو به منظور دستیابی به استاندادهای لازم و تاًمین ایمنی هر چه بیشتر کارگران شاغل در معادن لازم است سازمانهای ذیربط با همکاری، هماهنگی و نظارت درجهت ارتقای شاخص های ایمنی در معادن ذغال سنگ برنامه ریزی و اقدام نمایند.